W miesięczniku „Charaktery” z października 2008 roku ukazał się artykuł pod tytułem „Stres, który zaszedł za skórę”, autorstwa Patrycji Kozery. „Autorstwa” to zbyt dużo powiedziane, gdyż 70% artykułu składa się z treści skopiowanych z naszego Forum.
Oczywiście pani Kozera nie zwróciła się do osób, których wypowiedzi wykorzystała, o pozwolenie (a honorarium zgarnęła 😉 ). Tytułową stronę ilustruje duże zdjęcie roznegliżowanej modelki, która z pewnością nie jest chora na AZS. Tak więc można o chorobach skóry pisać, ale broń
FSM nie można pokazać na zdjęciach! Nawet w artykule, który powinien pokazywać, jak trudno egzystować w społeczeństwie ludziom z chorobami skóry.
Własnym wkładem Patrycji Kozery w artykuł są takie twierdzenia jak: „koniecznym elementem leczenia jest psychoterapia” która „często raz na zawsze pozwala uśpić krzyk wrażliwej skóry”, po czym autorka wymienia terapie „które, niestety, nie prowadzą do całkowitego wyleczenia”. Moim zdaniem to jest nadużycie. Ciekawe, ile autorka zna przypadków wyleczenia AZS psychoterapią, że pisze „często”?
Artykuł kończy się banałem: „Jednak najlepszymi lekarstwami dla chorych na AZS są optymizm i radość życia”. Pozostaje więc wszystkim chorym na AZS zastosować się do poniższego zalecenia z „Rejsu” Marka Piwowskiego:
Stawiam wniosek przesunięcia kolegi śpiewaka do sekcji gimnastycznej. Po pierwsze. Nie będzie samotny. Będzie w kolektywie. Po drugie. Nabierze więcej optymizmu życiowego.
Miesięcznik „Charaktery” kojarzył mi się wcześniej z prowokacją Tomasza Witkowskiego. Witkowski udowodnił, że rada naukowa Charakterów (siedmioro prof. dr hab., jeden dr hab. i jeden dr) nie czyta tego, co recenzuje. Przepuszczanie takich artykułów, jak ten pani Kozery oznacza, że nic się w tej kwestii nie zmieniło.